Tag: Shiv Kumar Batalvi

ਰੋਗ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ l ਸ਼ਿਵ ਕੁਮਾਰ ਬਟਾਲਵੀ ਰੋਗ ਬਣ ਕੇ ਰਹਿ ਗਿਆ ਹੈ ਪਿਆਰ ਤੇਰੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦਾ ਰੋਗ

ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਦੋਸਤਾਮੇਰੇ ਗ਼ਮ ਨੇ ਮਾਰਿਆ ।ਹੈ ਝੂਠ ਤੇਰੀ ਦੋਸਤੀ ਦੇਦਮ ਨੇ ਮਾਰਿਐ । ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਜੇਠ ਹਾੜ ‘ਤੇਕੋਈ

ਤੂੰ ਵਿਦਾ ਹੋਇਉਂ ਮੇਰੇ ਦਿਲ ਤੇ ਉਦਾਸੀ ਛਾ ਗਈ ਪੀੜ ਦਿਲ ਦੀ ਬੂੰਦ ਬਣ ਕੇ ਅੱਖੀਆਂ ਵਿਚ ਆ ਗਈ ਦੂਰ

ਗ਼ਮਾਂ ਦੀ ਰਾਤ ਲੰਮੀ ਏਜਾਂ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਲੰਮੇ ਨੇ ।ਨਾ ਭੈੜੀ ਰਾਤ ਮੁੱਕਦੀ ਏ,ਨਾ ਮੇਰੇ ਗੀਤ ਮੁੱਕਦੇ ਨੇ । ਇਹ

ਤੈਨੂੰ ਦਿਆਂ ਹੰਝੂਆਂ ਦਾ ਭਾੜਾ,ਨੀ ਪੀੜਾਂ ਦਾ ਪਰਾਗਾ ਭੁੰਨ ਦੇਭੱਠੀ ਵਾਲੀਏ । ਭੱਠੀ ਵਾਲੀਏ ਚੰਬੇ ਦੀਏ ਡਾਲੀਏਨੀ ਪੀੜਾਂ ਦਾ ਪਰਾਗਾ

ਮਾਏ ਨੀ ਮਾਏਮੇਰੇ ਗੀਤਾਂ ਦੇ ਨੈਣਾਂ ਵਿਚਬਿਰਹੋਂ ਦੀ ਰੜਕ ਪਵੇਅੱਧੀ ਅੱਧੀ ਰਾਤੀਂਉੱਠ ਰੋਣ ਮੋਏ ਮਿੱਤਰਾਂ ਨੂੰਮਾਏ ਸਾਨੂੰ ਨੀਂਦ ਨਾ ਪਵੇ

ਰਾਤ ਚਾਨਣੀ ਮੈਂ ਟੁਰਾਂਮੇਰਾ ਨਾਲ ਟੁਰੇ ਪਰਛਾਵਾਂਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ । ਗਲੀਏ ਗਲੀਏ ਚਾਨਣ ਸੁੱਤੇਮੈਂ ਕਿਸ ਗਲੀਏ ਆਵਾਂਜਿੰਦੇ ਮੇਰੀਏ । ਠੀਕਰ-ਪਹਿਰਾ ਦੇਣ

ਝੁਰਮਟ ਬੋਲੇ, ਝੁਰਮਟ ਬੋਲੇਸ਼ਾਰਾ…ਰਾਰਾ…ਰਾਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂ ਕੱਲੀ ਨੂੰ ਡਰ ਆਵੇਹਾਏ ਓਏ ਰਾਤਾਂ ਕਾਲੀਆਂਚੁੰਨੀ ਲੈਣੀ, ਚੁੰਨੀ ਲੈਣੀ ਚੀਨ-ਮੀਨ ਦੀਜਿਹੜੀ ਸੌ ਦੀ ਸਵਾ

ਵਾਸਤਾ ਈ ਮੇਰਾਮੇਰੇ ਦਿਲ ਦਿਆ ਮਹਿਰਮਾ ਵੇਫੁੱਲੀਆਂ ਕਨੇਰਾਂ ਘਰ ਆਲੱਗੀ ਤੇਰੀ ਦੀਦ ਦੀਵੇ ਤੇਹ ਸਾਡੇ ਦੀਦਿਆਂ ਨੂੰਇਕ ਘੁੱਟ ਚਾਨਣੀ ਪਿਆ